Διαγνωστικό Δοκίμιο – Αδίδακτο Κείμενο (Σεπτέμβριος 2013)

Διαγνωστικό Δοκίμιο – Αδίδακτο Κείμενο (Σεπτέμβριος 2013)

ΞΕΝΟΦΩΝ, ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ, 1, 3, 2-3

Κλέαρχος δ’ ἐπεὶ ἔγνω ὅτι οὐ δυνήσεται βιάσασθαι, συνήγαγεν ἐκκλησίαν τῶν αὑτοῦ στρατιωτῶν. Καὶ πρῶτον μὲν ἐδάκρυε πολὺν χρόνον ἑστώς· οἱ δὲ ὁρῶντες ἐθαύμαζον καὶ ἐσιώπων· εἶτα δὲ ἔλεξε τοιάδε. Ἄνδρες στρατιῶται, μὴ θαυμάζετε ὅτι χαλεπῶς φέρω τοῖς παροῦσι πράγμασιν. [..] Ἐπεὶ δὲ ὑμεῖς οὐ βούλεσθε συμπορεύεσθαι, ἀνάγκη δή μοι ἢ, ὑμᾶς προδόντα, τῇ Κύρου φιλίᾳ χρῆσθαι ἢ πρὸς ἐκεῖνον ψευσάμενον μεθ’ ὑμῶν εἶναι. Εἰ μὲν δὴ δίκαια ποιήσω οὐκ οἶδα, αἱρήσομαι δ’ οὖν ὑμᾶς καὶ σὺν ὑμῖν ὅ τι ἂν δέῃ πείσομαι.

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ:

ἐπεί ἔγνω: επειδή γνώριζε

βιάζομαι: (εδώ) επιβάλλομαι πειθαναγκαστικά,

συνήγαγεν < συνἄγω εκκλησίαν: συγκαλώ συνέλευση

ἐστώς: όρθιος

οἱ δὲ ὁρῶντες: αυτοί βλέποντας

θαυμάζω: απορώ,

ἐλεξε < αόριστος του λέγω

χαλεπῶς φέρω + δοτ. αιτίας: στεναχωριέμαι για κάτι

συμπορεύομαι: ακολουθώ

ἤ: διαζευτικό ή

ὑμᾶς προδόντα: αφού σας προδώσω

ψευσάμενον: αφού φανώ προδότης

μετά + γενική: δηλώνουν το μαζί

αἱρήσομαι < μελλ. του αἱρούμαι: προτιμώ

συν + δοτ. : δηλώνουν το μαζί

πείσομαι: μέλλ. του πάσχω = παθαίνω

ὅ τι ἄν δέῃ: ότι χρειάζεται

Ασκήσεις

1. Ν’ αποδοθεί το κείμενο στη νέα ελληνική. (μον. 5)

_________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2. Συντακτική αναγνώριση των υπογραμμισμένων τύπων (μον. 2)

οἱ δὲ: ____________________________________________________________________

τῇ φιλίᾳ: ________________________________________________________________

εἶναι: ___________________________________________________________________

ὑμᾶς: ___________________________________________________________________

3. «Κλέαρχος δ’ ἐπεὶ ἔγνω ὅτι οὐ δυνήσεται βιάσασθαι»: Εντόπισε τα υποκείμενα του ρήματος και του απαρεμφάτου και δικαιολόγησε κατά πόσον υπάρχει ταυτοπροσωπία ή ετεροπροσωπία. (μον. 0,5)

___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

4. Μετατροπή των λέξεων στον τύπο που σου δίνεται στην παρένθεση (μον. 2)

βιάσασθαι (γ’ ενικού, ενεστώτα μέσης φωνής): ____________________________

τῶν στρατιωτῶν (κλητική ενικού): ________________________________________

ἐθαύμαζον (β’ πληθ., παρακ. μέσης φωνής): _______________________________

ὑμᾶς (δοτική ενικού): ____________________________________________________

5. Μεταφορά στην αρχαία ελληνική: Ο Κλέαρχος ήθελε να απορήσουν(αόρ.) οι στρατιώτες. (μον. 0,5)

_________________________________________________________________________